شهید پرویز امیری بیدشک

بسمه تعالی
هفتم مهرماه سال 1344 باران مهر و محبت خانواده ای را نورباران کرد و پرویز امیری متولد شد تا با ولادتش زینت بخش خانه و روزی با شهادتش زینت هستی گردد. چون دیگران کودکی اش را با سخاوت کوهها تقسیم کرد. او سرفرازی را به کوهها هدیه کرد و از کوهها عزم و اراده ای آهنین را آموخت. عزیز خانواده بود و خود نیز شدیدا به پدر و مادر احترام می گذاشت.
پس از گذراندن دوران ابتدایی وارد مدرسه راهنمایی شد و  با موفقیت این دوره را نیز به پایان رساینده و وارد دبیرستان شد. پرویز در دبیرستان یک دانش آموز معمولی نبود. او تمام کارهای تبلیغی مدرسه را انجام می داد. عضو اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان بود. منش و شخصیت  او باعث شده بود اکثر کارها و فعالیتهای مدرسه به عهده او باشد. پرویز بیشتر در جبهه بود تا مدرسه.
کسی که شیرینی حضور در جبهه ها را چشیده بود ماندن در حصار مدرسه برایش دشوار بود.
بسیار صمیمی و زودجوش بود. با همه مهربان و خونگرم بود. یکی از خصوصیات پرویز این بود که کار را خالصانه و برای رضای خدا انجام می داد و ذره ای ریا در اعمالش وجود نداشت تا چهارم دبیرستان پیش رفت از سال 61 مداوم در جبهه بود . حضور در خاکها و خاکریزهای شلمچه نهایت آرزویش بود. وقت به مرخصی می آمد به اقوام زیاد سر می زد. احوال همه را می پرسید و باز عازم جبهه می شد در عملیات های متعددی شرکت می کرد و الفجرها و کربلای چهار و پنج و خیبر و بدر و ... شاهد حماسه های بی دریغ و دلاورانه پرویز بودند و خاکهای شلمچه و رزم بی امان این فرزند برومند انقلاب را شاهد بوده اند. پرویز امیری در تاریخ 65/10/27 بر بال سبز ملائک نشست  و پروازکنان به آغوش معشوق پرکشید. شهید پرویز امیری در عملیات کربلای 5 سر بر دامن خاکهای شملچه گذاشت و عشق را با شهادت خویش آبرو بخشید. پیکر مطهرش در گلزار شهدای جیرفت در جوار دیگر عزیزان شهید به خاک سپرده شد.
زنده و جاوید باد نام و یادش

خاطرات شهید
شب دوشنبه 64/6/11 سه چهار روز از هجرت برادران علی سیدی و زحمت کشان می گذرد. دنیا همین است و اف بر آن کسی که دل به این دنیا ببندد. و حب دنیا او را از خدا باز دارد.
آری عزیزانم همه می دانیم که مسافرت بزرگی در برنامه زندگی همه ما گنجانده شده و طرحی است که هیچ طرح دیگر برای نقض و نقص آن نیامده است . روزی با همین برادران زنده بودیم و مانند بقیه روزگار را می گذراندیم. اما هجرت این ها زنگ خطر و بیدار باشی به گوش ماندگان است که از خدا بترسیم و جز به او نیندیشیم. باید به هوش باشیم که سوار شدن بر خرلنگ و بلکه بدون دست پا یا کثرت گناهان صغیره و کبیره در رسیدن به هدف که مسافت آن دور و راهش بس پرپیچ و خم است کاری است بسیار مشکل.
آری همه می روند، خوبان ، بدها، نیکها ، شرورها مصلحین مفسدین. در زمانهای مختلف و در روزهای متقارن. چون تنها اوست پاینده و زنده بودنی و زنده ماندنی ازلی و ابدی.
مال دنیا، شهوترانیها، پست و مقامها و بی بند و باریها و حتی در طرفی اعمال نیک، خداپرستی ارادت به ائمه و راهنمایان هیچکدام نمی توانند مانعی در مرگ شوند. زیرا او فرموده کل نفسه ذائقه الموت
 
***
الهی از قافله یاران عقب مانده ایم.
امشب برادرم جان احمد عزیز را در خواب دیدم. ظاهری خیلی آراسته داشت. ریشی بلند و پرپشت و در عین حال خیلی سیاه رنگ داشت. خیلی خوشحال بود در طول مدتی که در حضورش بودم، لحظه ای تبسم از لبان عزیزش برداشته نمی شد. با هم شروع کردیم به غذاخوردن یک مرتبه یادم آمد که ایشان شهید شده . در همان حال صورتش را محکم گرفته و شروع کردم به بوسیدن و مدتی با هم بودیم تا از خواب بیدار شدم. در ضمن تا این تاریخ 4 بار جان احمد ، یک بار عظیمی ، یک بار عزیزالله عرب و دوبار محسن شریفی را خواب دیده ام.
 
***
برادرم تو نیز هجرت کن، پیش از همه از خودت هجرت کن. حصارهای درونی ات را به کناری نهاد. قید و بندها را بگسل و با روحی سرشار از عشق و ایمان به جمع یاران حسین بپیوند.
آری اینکه که آزمایش الهی در پیش است باید کوله باری و توشه ای از استواری و ایمان برگیریم و چون مهاجری عاشق راه سفر سعادت را در پیش گیریم.
به امید توفیق
 
***
عصر امروز به یاد مظلومیت همه دوستانم و به یاد  همه عزیزانم همه غمهای عالم روی دلم نشسته. امروز دوستانم از جان احمد عزیز گرفته تا محسن ، عظیمی، اعظمی ، درویشعلی و غیره از جلو چشمانم رژه می روند. حتی مظلومیت اسیر عزیز رضا عسکری بیش از هرچه قلبم را می آزارد و دلم ؟؟؟ هم اکتفا نمی کند حتی بیاد دوستانی که مدتی آنها را ندیده نیز افتاده است.
امروز 5/11 برادرانمان به یک اردوی چند روزه رفتند و فقط 6 نفر در چادر ماندیم.

ندا آمد زنانی چند می گردند اسیر دون                              بگفتا در اسیری همچو زینب خواهری دارم
ندا آمد که چوب خیزران در شام می باشد                          بگفتا بهر آن من هم لباس اطهری دارم
***
ما عاشقان غیر از خدا یاری نداریم                  با یاریش حاجت به دیاری نداریم
با هر چه پیش آید به عالم شاد کامیم             غیر از غمش در درش جان یاری نداریم
نور؟؟؟ تا در دل باشد پدیدار                         آیینه یاری زنگاری نداریم
***
عالم به چشم ما گلستانی است بی خار             الا دشمن پای دل خاری نداریم
افتاد باری کار ما با او صد شد                           زین پس دیگر با هیچکس کاری نداریم
بر ما فقیران رحمی ای سلطان                         که در درل هیچ آرزو جز فیض دیداری نداریم
فریاد اگر یاد تو رفت از خاطرما                          شمعی فروزان در شب تاری نداریم
***
شهیدم کاکلت در خون خضابه                     دلت دریا و چشمت آفتابه
نمیمونه شب غمگین و تیره                        خیال دشمن بی دل سرایه
سحر سرزد زلف سرخت ای دوست             زخونت کاخ نامردان خرابه
***
دیدم که به خون سر وضو می کردی                      در شط سپیده شستشو می کردی
وقتی که شفق به خون تر می آمیخت                   با حضرت دوست گفتگو می کردی
***
شهیدان با تنی صدچاک رفتند                     از این محنت سرای خاک رفتند
ندای قدسیان را تا شنیدند                         به سوی عالم افلاک رفتند
***
بود سوزی در آهنگم خدایا                          تو میدانی که دلتنگم خدایا
دگرتاب پریشانی ندارم                              نه از آهن، نه از سنگم خدایا
***
ای روح خدا مرا قدرت اعجاز ببخش                مرغ بی بال و پری را پر پروانه ببخش
بارها توبه شکستم زخطا شرمم باد              بار دیگر به امید آمده ام باز ببخش
خاک را غصه مردار و کلاغان دید                  تا از این ورطه گریزم پر شهباز ببخش
خانه تنگ جهان غمکده ای بیش نبود            به من از مهر دلی خانه برانداز ببخش
تا بشویم زدلم گرد تعلق چو مسیح              ای خدا روح مرا قدرت اعجاز ببخش
***
ای هم نفسان بودن و آسودن ما چیست               یاران همه کردن سفر بودن ما چیست
بشتاب رفیقا که عزیزان همه رفتند                      ساکن شدن و راه نپیمودن ما چیست
***
ای داند، فراخواند. او خواهی شد                        در حافظه خاک فرو خواهی شد
تا چند اسیر آرزوهای دراز                                  با مرگ خلاصه روبرو خواهی شد
***
نشان عشق ما را بر جبین است                    صفا در جانمان با خون عجین است
به کف جز راستی چیزی نداریم                      همه سرمایه آیینه این است

بسم الله الرحمن الرحیم
مورخه 62/1/24 دشت عباس - پرویز امیری
سلام بر حسین سرور و سالار شهیدان. سلام بر فرزندان حسین بالاخص مهدی موعود و سلام بر روح خدا اسوه تعهد - مبارزه - ایثار - شجاعت - شهامت رهبر عزیزمان که ما را از گرداب فرهنگ پوسیده غربی که هر لحظه در آن بیشتر غرق می شدیم، نجات داد و به ساحل آرام رساند. درود سلام خدای رحمان بر ارواح پاک شهدای اسلام بالاخص شهدای دانش آموز و بالاخص شهدای دانش آموز هم مدرسه (توکل - مرسلپور - مقبلی - برخوری و شهید عزیز و دوست و برادر گرامیم بهرام درویشعلی که خداوند او را با شهدای اسلام محشور فرماید)
اما بعد، اماما - رهبرا به عهد خود وفادار ماندیم و با آنچه در توان داریم در حفظ راه و خط تو که چیزی جز خط انبیاء و اوصیاء نیست تلاش خواهیم کرد و در این میان دو توقع داریم یکی اماما این رزمندگان به شوق کربلا می جنگند . زائرین کربلا بعد از پیروزی باید رزمندگان و خانواده شهدا باشند. رهبرا در روز قیامت آن روزی که پهلوی جدت ابا عبدالله حیسن قرار می گیری بچه های سربازت را یکی یکی داخل می کنی.
پدر، مادر، پدران ، مادران ای فرزند از دست داده ها و ای عزیز و ای جوان از دست داده ها بدانید من و تمام یاران و هم سنگرانم در راهی با میل و اراده قدم گذاشتیم که چیزی جز سعادت و رحمت در دنیا و آخرت برایمان ندارد. زیرا خدا خودش در قرآن وعده داده که کسانی در راهش کشته می شوند مرده نیستند و نزد خدا روزی می خورند.
پدر - مادر - پدران - مادران- خواهر برادر آیا کسی را سراغ دارید که تا آخر زنده مانده باشد یا آیا کسی را سراغ دارید که بگوید من نمی میرم یا کسی را سراغ دارید که بگوید من در فلان محل و فلان تاریخ کشته می شوم. خلاصه تمام انسانها خواهند مرد و این سخن قرآن و این سخن خداست. اگر اعتقاد دارید بپذیرید و اما یک سئوال، آیا در میان انسانهایی که در گذشته مرده اند، شهدا نامشان مانده یا طاغی ها و از خدا بی خبر ها آیا پیروان حق جاویدند یا پیروان باطل. مطمئنا جواب خواهید داد که پیروان حق و شهدا نامشان خواهد ماند و نمونه آن هابیل - علی - حسین و سایر معصومین و مجتهدین شهید